Het boek 'Tasmanië' werd ontvangen met gemixte gevoelens. Dankzij de vele informatie en het actuele thema hebben de leden van de leesclub weer veel bijgeleerd. 

Over de auteur

Paolo Giordano, geboren op 19 december 1982), is een Italiaans schrijver, woonachtig in San Mauro Torinese, een gemeente in de periferie van Turijn. Hij studeerde in 2007 cum laude af in natuurkunde, waarna hij in 2020 promoveerde aan de universiteit van Turijn in theoretische natuurkunde en deeltjesfysica. Verder heeft hij een grote interesse in architectuur. Giordano stapte over van de wetenschap naar de journalistiek en literatuur. Hiervoor volgde hij lessen in creatief schrijven. Voorts is hij medewerker van het Italiaanse dagblad “Corriere della Sera” en schreef in 2021, samen met regisseur Luca Guadagnino, de draaiboeken voor de HBO-televisieserie “We are who we are”.

Zijn eerste roman, “De eenzaamheid van de priemgetallen”, kwam uit in 2008 en kreeg verschillende belangrijke (Italiaanse) prijzen, het was in dat jaar ook het meest verkochte boek in Italië met meer dan een miljoen verkochte exemplaren. Het werd ook in andere landen een bestseller, is in 22 talen vertaald en werd in 2009 verfilmd. Verder verschenen van zijn hand nog “Het menselijk lichaam”, “Het zwart en het zilver”, “De hemel verslinden”, “In tijden van besmetting” en “Tasmanië”.

 Korte inhoud

In Tasmanië staat een man centraal die misschien nooit vader zal worden en die geconfronteerd wordt met twijfels en verleidingen. In zijn huwelijk zoekt hij naar evenwicht en hij is, net zoals zijn vrienden, altijd vol vertrouwen geweest in de ratio. Maar hoe ga je om met de angst en kwetsbaarheid die je overvallen wanneer je de controle op de wereld om je heen verliest.

Reacties vanuit de leesclub

• Is dit (grotendeels) autobiografisch? Dat vroegen heel wat leden van de leesclub zich af en zou volgens ons wel zo kunnen zijn. Het hoofdpersonage is een man, die net als Paolo begin veertig is, een natuurkundige, tevens ook journalist en heeft bovendien dezelfde initialen als de auteur (P.G.).
• Voor de meesten onder ons was dit niet meteen een voltreffer, het boek had geen kop of staart en ging precies nergens heen, het was geen geheel. Zijn voorgaande boeken waren (veel) beter.
• Het is niet meteen een vrolijk, ontspannend boek, er zit veel dreiging in, dit omdat de thema’s nogal beangstigend zijn, zoals een mogelijke kernramp, het klimaat en de opwarming van de aarde, de pandemieën, enz...
• Tegelijkertijd is het natuurlijk wel heel actueel en was het ook leerrijk, dit omdat we niet meteen thuis zijn in de academische wereld van de fysici of natuurkundigen, je kan heel wat opsteken van dit boek op dat vlak.

Wil jij het boek graag lezen? Kijk snel of het aanwezig is in de bib. Dat kan via deze link.