Na het vorige, eerder luchtige boek, was het tijd voor een verhaal dat onder de huid kruipt. Lees hieronder meer informatie over de schrijver, de korte inhoud van het boek en de bevindingen van de leden van de leesgroep.

Douglas Stuart, geboren op 31 mei 1976 in Sighthill, een woonwijk in Glasgow, is een Schots-Amerikaanse schrijver en modeontwerper. Hij was de jongste van drie. Zijn vader verliet het gezin toen Stuart nog jong was en hij werd opgevoed door een alleenstaande moeder die vocht tegen alcoholisme en verslaving. Zijn moeder stierf toen hij 16 was, nadien woonde hij bij zijn oudere broer voordat hij op 17-jarige leeftijd naar een pension verhuisde.

Hij studeerde aan het Scottish College of Textiles en het Londense Royal College of Art, voordat hij op 24-jarige leeftijd naar New York City verhuisde en daar een succesvolle carrière opbouwde als modeontwerper. Hij werkte onder meer voor Calvin Klein, Ralph Lauren, Banana Republic en Jack Spade. Ondertussen schreef hij aan zijn debuutroman “Shuggie Bain”, dit na zijn werkuren en dit over een tijdsspanne van 10 jaar. Grotendeels autobiografisch. Het boek werd aanvankelijk door veel uitgeverijen afgewezen, zowel in Amerika als Groot-Brittannië, vooraleer het door de onafhankelijke uitgeverij Grove Atlantic werd uitgegeven. De rest is geschiedenis. Het werd genomineerd voor tal van prijzen en won in 2020 zelfs de Booker Prize.

Cover

Inhoud van het boek: 

Het boek zelf vertelt het verhaal van Hugh, Shuggie genoemd, in een straatarm gezin van drie met een alcoholverslaafde moeder. De mooie, trotse Agnes raakt steeds vaker teleurgesteld in het leven en worstelt met haar alcoholverslaving. Haar jongste zoontje, Shuggie, is eindeloos loyaal aan haar en hoopt steeds op het beste maar ondertussen worstelt hij ook met zijn “anders zijn” en vindt hij geen aansluiting met de kinderen uit de ruwe arbeidsklasse. Het boek speelt zich af tegen de achtergrond van de recessie die Schotland toen kende (jaren ‘80), in een arme mijnwerkerswijk, met het beleid van Thatcher en de sluiting van de mijnen, dat desastreuse gevolgen kende.

 

 

 

Reacties van de leesclub:

  • Aangrijpend verhaal waarin de tristesse hoogtij viert
  • Heel beeldend geschreven, prachtig taalgebruik
  • Treffend omschreven wat een verslaving inhoudt en hoe het een impact heeft op de hele omgeving
  • Je kan enkel bewondering/respect hebben voor Shuggie (en de schrijfer zelf), hij is enorm veerkrachtig.
  • Voor enkele leden te deprimerend, te uitzichtloos

Wil jij het boek graag lezen? Kijk snel of het aanwezig is in de bib. Dat kan via deze link.