In deze volumineuze roman van Tessa de Loo (1946) is de hoofdpersoon de 21-jarige jongeman Saïd, een kind tussen twee vaderlanden. Verwekt en wel heel snel in de steek gelaten door een Marokkaanse vader, met een in relaties verzinkende vrouw als moeder, is hij op zoek naar afkomst en bestemming. Samen met een jeugdvriend, in wie zich een proces van verwestelijking voltrekt, onderneemt Saïd, die zich onverhoeds bekeert tot de islam, een queeste naar de vader. In een oude Volvo rijdt hij tot diep in Marokko, tot aan de Hoge Atlas toe. Harlekino, de nar die zich heeft losgezongen uit een steeds meer een eigen leven gaan leidend, imaginair jeugdspel, is een verwarrende tegenstem in het hoofd van Saïd. De vader - een vermaard bespeler van de ud (luit) - blijkt heel iemand anders dan Saïd verwachtte; de ontknoping is spectaculair en ontzettend. De ontwikkelingen zijn in deze roman wel eens abrupt, de uitgestrektheid kent zijn weerga niet, maar toch is dit boek, ondanks enkele gebreken, tot aan het einde toe onderhoudend.