Ries, een klein meisje, groeit op in een groot rooms gezin, met negen broers en een zusje. In het gezin heerst een trieste sfeer: strenge kerkelijke wetten, soberheid, oorlog, geen plaats om gevoelens te uiten. Een van de broers, Frits, valt Ries vanaf haar zesde jaar lastig met seksuele spelletjes. Zij voelt zich doodongelukkig, mag er met niemand over praten. Ze tekent haar 'krijthuis' op de stoep: een droomhuis waar zij zich veilig voelt. Ries gaat mulo en kweekschool doen bij nonnen en komt weer in een ijzige sfeer terecht. Gevoelens mogen niet bestaan en zij komt steeds meer met zichzelf overhoop te liggen. Na het eindexamen gaat zij werken, probeert non te worden, trouwt en krijgt kinderen. Na een barre tocht door onbegrip, depressies, therapie en confrontatie met Frits kan ze verder. De schrijfster (1933, lerares Frans) weet fijnzinnig de gevoelens van Ries en de gevoelsarme sfeer waarin ze opgroeit, te beschrijven. Een indringend verhaal over de levenslange trauma's die seksueel misbruik teweeg kan brengen.